Τί ψηφίζουμε στις 17;

Απλά και σταράτα.

Σήμερα έχουμε μια βδομάδα για τις κάλπες της 17ης Ιούνη.

Ο λαός μας δέχεται μια πρωτοφανή επίθεση τρομοκράτησης και επιχείρησης χειραγώγησης για ψηφίσει "συνετά" και φυσικά "μνημονιακά".

Και τι δεν θα μας συμβεί έτσι και τολμήσουμε να ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ!

Και εμείς σαν ΕΠΑΜ, ενώ συμβάλλαμε στην οικοδόμηση ενός μετώπου του Όχι στο Μνημόνιο...τώρα που συντελείται μπροστά στα μάτια μας...ψηφίζουμε κατά συνείδηση;

Γιατί; 

Φοβόμαστε πού θα το πάει ο ΣΥΡΙΖΑ; 

Προτιμάμε τη "σιγουριά" του δρόμου του κ. Σαμαρά;

Ή μήπως να ψηφίζαμε ΚΚΕ ή ΑΝΤΑΡΣΥΑ για μια πιο "κλειδωμένη ταξική" ψήφο;

Για μένα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: ή στις 17 Ιούνη περνάει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η τρομοκράτηση και η χειραγώγηση και προχωράμε στο δρόμο του μνημονίου ή αλλάζουμε τη πορεία ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΣΥΡΙΖΑ ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ!

Πού θα οδηγήσει αυτός ο δρόμος; Στη χρεοκοπία; Στη καταστροφή; Στο χαμό; Στο τσάκισμα του λαού και στην επιβολή στρατιωτικού πραξικοπήματος όπως διαδίδουν καλοθελητές; Στη προδοσία των πόθων του λαού;

Πώς μπορείς να ξέρεις εκ των προτέρων που μπορεί να οδηγήσει ένας αγώνας;

Ποιος φανταζόταν πέρσι όταν κατεβαίναμε στις πλατείες της χώρας μας και στη λαϊκή αγορά στη Πρἐβεζα πού θα βρισκόμασταν σήμερα; Θυμάστε που λέγαμε, "ότι ο αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ";

Το σίγουρο είναι ότι μια κυβέρνηση στις 18 Ιούνη με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ  θα ανοίξει το δρόμο στο λαό και όχι στους δανειστές της χώρας και τη ντόπια ολιγαρχία.

Θα πάρουμε αυτό το δρόμο;

               Κυνηγός Αντώνης

               εκπαιδευτικός

               μέλος του πυρήνα ΕΠΑΜ Πρέβεζας