Όταν έγινε η συμφωνία της 9ης Δεκεμβρίου, στην οποία, πέρασαν απόλυτα τα κελεύσματα των Μέρκελ - Σαρκοζί για την προώθηση της "οικονομικής διακυβέρνησης" της Ευρώπης, η μόνη χώρα που διαφώνησε και δεν αποδέχτηκε τη συμφωνία αυτή ήταν η Μεγάλη Βρετανία, που άσκησε βέτο.
Ο λόγος που το έκανε η Μεγάλη Βρετανία, ήταν να προστατεύσει το χρηματοπιστωτικό της σύστημα και βασικά το Σίτι του Λονδίνου.
Την εποχή εκείνη, έγινε μεγάλος "χαμός" από τα διεθνή και ελληνικά μέσα "ενημέρωσης", περί της "τεράστιας απομόνωσης" της Μεγάλης Βρετανίας. Σχόλια μπορείτε να δείτε εδώ!
Βεβαίως, δεν φαντασιωνόμαστε ότι είμαστε χώρα του βεληνεκούς της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά ο λόγος που έγινε ο "χαμός" στα μέσα "ενημέρωσης", είναι ηλίου φαεινότερο ότι αποσκοπούσε,να μη μας μπουν ιδέες στο μυαλό μας, του λαού δηλαδή, ότι ίσως βρε αδερφέ, θα μπορούσαμε και εμείς, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας και των πλεονεκτημάτων μας σαν χώρα, να "πατήσουμε και λίγο πόδι" στους ευρωκράτες.
Έτσι, δεχόμαστε πιο εύκολα το μάθημα της υποτέλειας, που μας δίνει καθημερινά το εθελόδουλο πολιτικό σύστημα και τα μέσα ενημέρωσης που έχει στη διάθεσή του. Αναμασάμε πιο καλά το μάθημα, ότι έτσι και πατήσουμε πόδι στις διαπραγματεύσεις, θα απομονωθούμε, θα μας την "πέσουν" οι διάφοροι γειτονικοί λαοί, ότι έτσι και απαιτήσουμε τον έλεγχο του νομίσματός μας, θα πάθουμε σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς, μονάχοι σαν την καλαμιά στο κάμπο.
Ο Δημήτρης Καζάκης, έχει πολλές φορές θέσει το ζήτημα, τι χώρα θέλουμε; Μπορούμε να ζήσουμε στηριγμένοι στις δυνάμεις μας, αξιοποιώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας και έξω από το φαύλο κύκλο του δανεισμού και της χρεωκοπίας; Είμαστε αποφασισμένοι να ζήσουμε ανατάσσοντας την οικονομία μας, αυξάνοντας την παραγωγή μας και ανακτώντας την εθνική μας κυριαρχία; Μπορούμε να πατήσουμε πόδι στο καρτέλ των πολυεθνικών που μας έχουν κάνει σκουπιδότοπο της Ευρώπης και αυξάνουν δραματικά το κόστος ζωής; Μπορούμε να σταματήσουμε να ρίχνουμε συνέχεια χρήμα, χρήμα του ελληνικού λαού, στις χρεοκοπημένες τράπεζες; Μπορούμε να σκεφτούμε, ότι δεν αξίζει να θέτουμε σαν "εθνικό στόχο" την διατήρηση μας σε μια ευρωζώνη, με κόστος την πείνα και τη φτώχεια του λαού, όπως και οι ίδιοι ομολογούν: η καθόλου "αντιμνημονιακή" κ. Ντόρα Μπακογιάννη δήλωσε ότι "η Ελλάδα βρίσκεται στη χειρότερή της στιγμή από τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο και μετά" (!) Η δήλωση βρίσκεται εδώ.
Και ποιο είναι το δίδαγμα από όλη αυτή την ιστορία; Ενώ πριν από λίγο καιρό, ο κ. Σαρκοζί, αρνήθηκε να δώσει το χέρι στον κ. Κάμερον, υποδηλώνοντας έτσι την απομόνωση των Βρετανών, για δέστε τι περνάει στα "μουλωχτά": Επιχείρηση επαναπροσέγγισης Βρετανίας - ΕΕ!
Μπορούμε να καταλάβουμε, ότι έχοντας να παλέψουμε με τραπεζίτες,κερδοσκόπους, τοκογλύφους και κάθε είδους παράσιτο του χρηματοπιστωτικού συστήματος, στην πραγματικότητα έχουμε να παλέψουμε, με ένα σύστημα χωρίς αρχές, που έχει θεοποιήσει το συμφέρον του και τίποτα άλλο; Και ενώ κάνει σήμερα αυτό που του περνάει, αύριο θα κάνει το ακριβώς αντίθετο αν δει ότι δεν του περνάει και χάνει;
Μπορούμε να καταλάβουμε ότι εμείς, ο λαός είμαστε οι ισχυροί σ' αυτή την ιστορία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου